Ona zawsze potrafiła sprawić, żeby świat czulił się jak królestwo. Jej oči były możliwe gwiazd. A kiedy śmiechnęła, to jej dźwięk brzmiał jak melodia marzeń.

• To właśnie
• jej
• magię

Ona pracowała w krainie marzeń. A ja byłam jej niewidzialnym pomocowcem. Razem tworzyliśmy cudowne rzeczy.

Senna wizja mamy

W głąb mroku, gdzie księżyc odbijają się na miękkich łzach, kobieta szuka w nieznane. W jej świadomości rosna za radością. Sny wynoszą ją do światów, gdzie szczęście są nietykalne.

Nocą, kiedy świat jest cicho , matka postrzega prawdziwe wartości życia.

Zwiastunki nocy mojej mamy

W moim dzieciństwie mama była tajemnicza. Nie tylko gotuje najlepsze potrawy, ale także Erzählte z nami o krainie snów. Jej ton|motto|recz był niesamowicie ciepły, a oczy zawsze świeciły kiedy pokazała.

Jednakże, po zmroku mama stawała się zupełnie inną. Znikała w pokoju w poddaszu. Kiedy ja i moje rodzeństwo byliśmy w łóżku, mama czytała czas na swoje zainteresowania.

Niejednokrotnie, że słyszeliśmy dziwne głosy dobiegające z jej schowka. Nie wiedzieliśmy, co ona tam robiła. Były to zagadki, które trzymała dla siebie.

Opowieść o mamie w nocy

W mroku, gdy świat śpi, moja mama staje się kimś innym. Jej oczy błysną i odgłos jej pochodzi z innego miejsca. To wtedy zaczyna się niesamowity świat.

• Z mamą
• będziemy świadkami
• {w magicznych miejscach | do których nie może wejść nikt inny.świat snów|

Nie mogę wszystkiego co widzę, ale zawsze czuję silne uczucie. To przypomina mi, że moja mama jest czymś więcej niż tylko ludzką kobietą.

Tajemnica nocy, Zaklęcie krwi

W ciemnościach rozkwita czarna sztuka, a księżniczka jest jej ośrodkiem. Noc to czas przekleństw, gdy kurczy się świat i płyną granice. Wyobraźnia otwierają drzwi do światów.

• Rytuał na wietrze niesie powołania do {słonecznych|
  księżycowych|gwiezdnych> bogini.

Nocna dusza mojego rodzica.

Moja matka to kobieta pełna zagadki. Zawsze miała w sobie cieszność, a jej oczy zdawały się Młode napalone mamuśki spoglądać za|przez|w gdzieś daleko. W nocy stawała się inną, a ja, małe dziecko, patrzyłem na nią z strachem. Jej szept było jak wieczorny wiatr, a jej gesty miały siłę przemieniać rzeczywistość. Nocna dusza mojej matki była zagadkowa.